pasrah dan terima?

hari ni pening lg. sakit kepale plus sakit hati. bukan sakit hati, tapi terase hati n serabut hati. anda faham? aah..malam2 begini. luahkan perasaan...memang lega.

orng selalu berkata, sahabat adalh org yg pling rapat dgn kita di kala susah dan senang. tak kira masa dan keadaan ape pon, mereka akan sentiasa di sisi. tapi kenapa, sesetgh daripada mereka kurang menghargai apa yang seorang shbt lakukan?

[Ash, kepada siapa anda bertanya?]

Ash tak tujukan kpd sape2. mungkin ade kene mngene dgn Ash tapi tak kesemuanya. sperti yg pernah sy katakan, sy amat bahgia disini bersama teman2 yg baik2, sanggup menolong dan menceriakan hari2 saya. tapi kdg2, agak susah org seperti sy nk terima usikan atau gurauan. Ash bukan seorang yg tidak boleh menerima gurauan atau usikan kerana sy juga suka bergurau. tetapi, perlu kene dgn tmpt dan masanya..dan bhn usikannye.
sy tk tujukan kpd sesiapa.[btol! u can count on me]cuma sedikit peringatan kepada mereka yg suke bergurau. kadang2, org yg dikenakan itu, tak suke menjadi bhn usikan, lagi2 jika itu kelemahannya. seperti saya,[perlu ke cerite?]..amat sensitf, ttp masih boleh mengawal perasaan sy walaupun pd satu thp, mereka hanya nmpk Ash tersenyum,[kelat..]tp didalm hati, sebak tak henti2 menujah perasaan. mahu shj keluar segala ape yg ada di mata, tapi, ...hmm..susah utk dijelaskan.

sudah! tak mau lagi cerita pasal tu. tutup buku lama, buka lembaran baru. kan lebih bgus bgitu?

[tersenyum..:p]

hari ni, mcm biase, sy ke kelas. bangn hari ni agak awal. mandi, solat n bersiap. turun shj, saya bersama teman2 terus menunggu di perhentian bas. hari ni agak kecoh sedikit kerana kwn sy, Mimy, ketinggalan bas! ah..kasihan. nasib baik kami semua ade basikal dan hari ni tak sejuk sgt. boleh la dia mengayuh ke kelas pagi tadi..hi hi..
kelas hari ni juga berjln seperti biasa. new lesson, masuk chapter baru. agak kelam kabut juga kerana waktu kelas Giovanna pagi tadi, sy agak gugup kerana tak hafal sgt poem yg dia suruh hafal.[utk pengetahuan anda, of course le poem dlm French ye!]

dlm hati, agak gugup dan gementar. takut lupe n takut pronouncation tak btol. sampai giliran saya. sy tutup buku dan mula bersajak[takde le mcm bersjk...mcm bace biase je..] sy berhati2 dgn sebutan dan akhirnya habis. lega sy..Giovanna menulis sesuatu di atas kertas. kami sendiri tk pasti apa yg ditulis, tapi, ketika hendak solat zuhur tgh hari td, sy ternampk kertas yg Giovanna tulis tu.

[Ash, curi2 tgk ye?]

hehe..

[mengangguk]

tak perlu saya ktkn ape. just markah utk setiap pelajar dlm kelas sy..maksud sy, 10 kwn sy yg lain jgk. ape yg pasti, markah tu cukup utk buatkan sy tersenyum lebar dan teramatlah puas hati! berape?

perlu ke bg tau?

eheh..sy kira tak pyh lah..Ash masih belajar, dan skrg Ash nmpk progress nye sekiranya sy belajar..

kesudahannya...rajin2 la belajar...

p/s: ekceli, sy agak sedih sbb my deskmate not in a mood. takde gurau2 hari ni..sedih btol la!
[Ash, sedih?] tentu la!!!!!