a new start

ah! at last. a new beginning for me as i manage to create a new blog, for myslef..[lupekan saja kisah lame...tak payah ingat dah!] buat mase skrg ni, masih dalam proses mengemaskini dan mengenalpasti bntuk blog br sy ni. tak tau la nk warna ape..ada idea?

[geleng]

tak apa. tinggalkan dulu. perlu ke anda fokus pada yang itu?

hari ni, mcm biase, bangun tido, mandi, dan solat. hari ni tak sejuk mane pon. so, keluar dari bilik air pon takde la sejuk sgt. after pakai baju, sy amik 2 yogurt, dan sambil mengadap komputer, sy makan. sempat juga saya balas beberape testi di frenster. alah..junior..nk amik spm katenye..[btol jgk..argh,,bile le nk call bebudak ni..~]

sambil makan yogurt tu, teringat pula sy pada msia. ntah knape. hari ni sy rase homesick sgt? yogurt tu mengingatkn sy pada msia. itu antara mknn kegemaran sy di sana. sy terdiam. berfikir dan berfikir. tiba2 hati sy sebak. tak tau knape. rindu sgt agaknye. tapi, sy cube kuatkan smgt sy dan terus makan dan mkn tnpa memndng sikit pon pada bekas tu.

[ash, anda menangis?]

ah,,air mata tu perkara biase buat sy. sering saja tumpah, walaupon hanya untuk sekelumit perkara cuma. tapi, hari ni sy kuatkan diri. [dont cry Ash!!!] berjaya juga sy. walaubagaimanapun, saat itu skejap cume. tibe2 sakit kpale yg dah 4 hari ni, dtg lagi. sakit, berpinar..berpusing..berdenyut2. duh, sape la yang nk tlg ni? turun sahj dari rumah, sy kuatkan diri dan cube untk ceria. tp sakit kpale tu mengatasi segale. kepala sy kembali teringat msia. kalaula ibu ade masa ni..ahh..betape indahnye dunia..
di kelas juga, sy cube berlagk biasa sambil mnhan sakit kpale yg amat. mujurlah kawan2 bnyk mmbantu. walaupun diorang tak tau, tapi, gelagat mereka cukup mmberi sy smgt untuk terus blajar hr ni.[thnx guys! love u all very much!]

setiap masa sy berfikir hari ni. fikiran buntu, blank..itu perkataan yg lebih tepat. tapi nasib baik test ari ni tak blank. ahah..btol, sy rindu sgt msia, pada family, rakan2, dan lebih2 lg, pada suasana di InTEC dulu. kepada shbt yg memahami, tidak ada pengalaman hidup yg lebih manis, berbanding dgn ape yg sy lalui di INtEc. sy punye rakan2 yg baik., sanggup mendengar utk saya, dan jg berkongsi duka bersama sy. sy amat rindu pd saat itu dan slalu berharap ianya tak akan berubah sampai bila2.

[ingat Ash,! dunia pasti berubah!]

ye. sy akui. tp kalau kita berusaha utk kekalkan, pasti boleh..kan?

salam-